Babalar ve kızları

Bir baba mimi var ki, aslında bir soru ya da başlığı yok bu sefer.
Gördüğüm her blogda sadece babalarını ve yaşadıkları anıları anlatmış arkadaşlar iyi veya kötü.
Hani herkesin bir hassas karnı vardır derler ya ya da bam teli,nasıl adlandırısanız artık, okuduğum her yazıda istisnasız ağladım, gözyaşımı içime akıttım ve gülümseyerek yorumladım.
Laliş beni mimlemiş, o kadar içten anlatmış ki babasıyla ilişkisini, benim ne yazık ki paylaşacak o kadar uzun zamanım olmadı babamla. Ve bir de Nora mimlemişti ben bunu yazarken.

Neden nasıl kaybettiğimi yazmak istemiyorum ama o çok genç ben ise tam ona ihtiyacım olan yaştaydım...
Ama 13 yıla sığmış kocaman mutluluklar,birbirinden güzel anılarım var.
Babam dünyanın en tatlı babasıydı, çok kültürlü, nazik herkesin sevdiği bir insandı. İnsandı.
Merhametliydi,insan ayırmazdı. Bizim çevremizde tam bir çeşitlilik vardı ben büyürken , bizimle aynı dinden aynı etnik kökenden,efendime söyliyim mezhepten vs olmayan insanlarla büyüdüm ben,evimizde asla duymadım ayrımcı tek bir kelime.
Hatta hiç unutmam yahova şahidi olmuş bir teyzem vardı çok severdim onun çocuğu yoktu ve bana aşırı düşkündü. Sürekli yurt dışına çıkardı seminerleri için,bir üniversitede hocaydı aynı zamanda.
Ve kocaman bir bebek kolleksiyonu vardı. Kimseye dokundurtmadığı bebeklerini bana verirdi oynamam için.
Bana sürekli kutsal kitap okurdu, nuhun gemisini okurdu ve zaman geldi ben büyüdükçe bana vermeye başladı bu kitaplardan. Babam bir tek defa bile karışmadı. Ama bir gece uzaktan akrabamız olan birileri geldi ,çokbilmiş yaşlı bir karı koca ve çocuğun beynini yıkamaya çalışıyo bu kadın deyip onun verdiği kitapları gözümün önünde odamdan alıp sobaya attılar..
Bu benim ilk gördüğüm ayrımcı ve şiddet içeren görüntüydü,annemi suçladım, içeri kaçtım ağladım ağladım
ve kabuslar gördüm.
Ertesi sabah babam beni alıp masanın üzerine oturttu ve saçlarımı okşayarak sakin bir sesle bizim neden müslüman olduğumuzu ve neye neden inandığımızı anlattı. Onların yaşlı ve anlayışsız olduğunu ama onun bana güvendiğini anlattı. Ama dedi, anlayacak ayırd edecek yaşa geldiğinde kendin okuyabilirsin tüm kitapları..
Ve gülümsedi. Sarıldım sıcacık babama. Seçimi bana bırakmış sıkmamış boğmamıştı beni. Cehennemden bahsetmemişti onlar gibi.
Peki dedim H.teyzemi görmicekmiyim artık? Olur mu dedi değişen bir şey yok kızım, ve beni hayatında ilk defa onun evine götürüp haftasonu bıraktı.Hiçbir yerde kalmama izin vermeyen babam o kadar güvendi ve duyduğum acıyı o kadar iyi anladı ki bizi başbaşa bıraktı haftasonunda:) Evden ayrı ilk kalışımdı. Kitaplara olanları söylemedik teyzeme, o bana yine okudu ve sanıldğı gibi de asla beynimi yıkamaya kalkışmadı o da bizim dinimize tek söz etmedi..Sadece hasret duyduğu evlat sevgisiyle sarıldı bana ve en sevdiği bebeğini bana hediye etti ordan giderken babam beni almaya geldiğinde.
Hoşgörüyü babamdan öğrendim ben. Ondan daha önyargılıyım kabul ediyorum, erken babasız kalmam bir koruma kalkanı oluşturdu belki farkında olmadan otoriter bir anneyle kalınca..
Babam ne kadar dokunarak seven biriyse annem o kadar uzaktı, çok seviyorum hiçbir sorun yaşamadık nerdeyse ciddi manada ama..ama babamın yeri dolmuyor işte:(
Kimse babam gibi sarılmıyor onun gibi sevmiyor, ya sevdiğim adam onun gibi baba olamazsa diye korkumdan ölüyorum ben.Kıyaslarsam sarsılacağım için kıyaslamıyorum asla kimseyle de.
Bana dans etmeyi, kitap okumayı öğreten,sevmem için kocaman kitaplar taşıyan oydu..
Her hafta sonu tiyatroya sinemaya götüren mutlaka her gece kapıyı benim açmamı isteyen ve elinde bana alınmış bişeylerle dönen oydu.
O kadar düşkündüm ki, annem benim meyve tabağımı önce getirdiğinde babama vermediğim karpuz yüzünden hala ağlıyorum ben..(hemen ona da annem getirmişti ve o zaman da ağlamıştım düşünün yaş 6-7 belki)
Aynı yıllardı  ben uykumdan uyanıp "ya size bişey olursa" diye ağlardım babam beni yanına alırdı..babamın parmağını tutmadan uyumazdım zaten kimbilir kaç kaşına kadar.
Aklıma üşüşen yüzlerce hatıra var ama en içimi sızlatan ölmeden birkaç gün önce beni kucağına çekip sarıdlı ve "ben torunlarımı göremicem kızım" dedi.."olur mu babacım öyle şey" dedim, sarılıp öptüm koklayarak yemyeşil gözleri dolu dolu olmuştu. İyi insanlar hissediyor sanki bunu:(

Lütfen babanız hayattayken, sizi her ne kadar üzmüş, babalık niteliklerini hakkınca yerine getirmemiş olurlarsa olsunlar onları hayatınızdan atmayın. Sevdiğinizi söylemeyi, sarılıp öpmeyi ertesi güne bırakmayın. Ve sakın kötü söz söylemeyin..İçinize bir bıçak gibi batıcak bir gün bunlar inanın..hele de geç kalırsanız. Belki de yarın yok?

Ve babacım.. biliyorum benim yanımdasın her zaman. Beni izliyosun ve koruyosun belki de.
Sana layık olmaya çalıştım her zaman ve biliyorum utandırmadım, gurur duyardın yaşasaydın beni tek teselli eden şey bu hayatta..ama keşke yaşasan ve yanımda olsaydın, sana öyle ihtiyacım var ki..


Listen or download Yeni Türkü Yagmurun Elleri for free on Prostopleer

Mimlemek istediklerim var elmyram, arya, misbone, nini ,sameyanzeva..ve isteyen herkes. Dilerim ben de sizin yaranızı acıtmam.