Keşke...oyunlar oynamasaydık..

Keşke sana yazdıklarımı gerçekten önce SEN okusan!

Keşke bana olmasa da kendi içinde yorumlasan!

Keşke sana sustuğumda burda patladığımı bilsen de hemen buraya koşsan..

Keşke gizli de olsa gerçekten her bir satırımı okusan ve ben bunu bilmesem de

sen beni anlıyo olsan kelimelerimin arasında kendini bulurken..

Keşke ben her bir satırı "sen okuyomuşsun gibi" farzederek yazıyorum dediğimde

duyduğum umudu ve acıyı anlasan..

Keşke "sana yazılanları senden başka herkes okuyup yorum yapıyor bu ne demek biliyomusun"

dediğimde ne demek istediğimi bilsen..

Keşke burda bulduğun kendinle oturup konuşsan yüzleşsen bir kerecik?

Keşke senin de böyle bana yazdığın haykırdığın bir yer olsa ve ben de umursamıyomuş gibi yapıp aslında her satırını içsem..

Bir gecede hepsini okusam ,tekrar tekrar okusam kutsal bir kitap gibi..tapsam sana yeniden bana olan sevgini hissedip taa derinden..

Üzülsem keşke seni ne kadar üzdüğümü kırdığımı ya da kızdırdığımı farkettiğimde

ve sessizce telafi etmeye çalışsam ..

Ben yorum yazmadan tepkisiz kalamazdım hele de sen acı çekerken ama farz ı misal durabilsem de

başkaları yorum yaptıkça ve sen nazikçe samimi cevaplar verdikçe kıskançlıktan ölsem,

ama bilsem bana gönülden sadık olduğunu kızsam da kıskansam da ses çıkartamasam..ya da sadece ben okusam..sadece "benim için" yazsan..eskiden yazdığın mailler mesajlar gibi..

Keşke sen sustuğunda aslında o an ne yaptığını ya da ne düşündüğünü bilsem..

Keşke nasılsa artık söylüyorum ne gerek var demesen, beni mutlu eden minik ayrıntılara önem versen..

 

Keşke bunca zamandır senin önemsemediğin ama beni huzurlu ve değerli kılacak birkaç şeyi inada bindirmeden yapsan..susayım diye yapsan, dönüp dolaşıp o konu açılınca hırçın olmamak için..kendin için.."benim için" içinden gelmedikçe bişey yapmazdın çünkü bilirim..

Keşke benim için bişey yapmak içinden gelmiyor sanmasaydım bu yüzden.. yapsaydın ve sana getireceklerini görebilseydin..deneseydin?
Keşke geçmişimizin geleceğimizin önüne geçmemesi için bir yol bıraksan bana.. ben yol bulamadıkça ya da aynı taşları gördükçe gidip geçmişin kayalarına tekrar nasıl takıldığımı anımsamasam..kanamasam..kalmasam orda öylece..

Keşke şuraya yazdığıma bile neden kızdığını anlayabilsem, ya da gerçekten mi kızdığını?

Keşke bilsen ki içimi dökmenin tek yolu bu, yoksa zamanı yok kimsenin uzun uzun beni dinlemeye,
içime atmaya alışkınım kıramıyorum yengeç kabuğumu..
ve sansürsüz anlatamam sana bile ,yazarken böyle bi tasa yok..başka arayışlara kaymak yerine oyalanmak,azıcık kafanı dağıtmak, işte veryansın etmek için böyle ismin cismin resmin ortada olmadan sadece ruhunla...soyut varlığıınla var oluyosun burda..sendeki samimiyeti hisseden insanlar paylaşıyo yükünü bazen..

Keşke hep yuttuğum cümlelerimi sadece burda yakalama imkanın olduğunu fark etsen..

Keşke bu ağlama duvarının bir gün hayatında ben olmazsam beni nerde neden kaybettiğini sana anlatacak tek yol olduğunu görebilsen..

o zaman okursun satır satır belki..belki de zaten okuyosun ama rahatsız olmamdan korkmuştun ya "ben okursam özgürce yazamazsın" demiştin, ne biliym..keşke öyle düşünmesen..söylesen okuyorum diye..

Bundan ibaret..

Keşke hiçbişeyin benim için senden daha değerli olmadığını anlasan..

Keşke seni sevdiğim kadar çok sevsen ve benden daha da bağlı olsan bana!

Belki de öylesin ama ama işte..keşke bunu hissettirebilsen..

Keşke BEN senin her istediğine ben de seni hiç üzmeden evet diyebilseydim de sen ne zaman bir sorun çıksa

 "ama sen de şunu yapmadın" diye başlayan cümleler kuramasaydın bana..

Keşke beni ne kadar hayal kırıklığına uğratmış olursan ol sen de hisset diye ben de seni hayal kırıklığına uğratmamış olsaydım..

Keşke sana bu dünyadaki herkesten fazla güvendiğim halde beni hayrete düşürecek aslında bir o kadar basit şeyleri benden saklamak yerine uygun bir dille anlatsaydın..

Keşke beni kırmak ağlatmaktan korkmak yerine gerçeği söyleseydin her konuda da o an kavga edip çözümleseydik sorun her ne ise..

Çünkü sonra doğrusu ortaya çıkınca konuya değil neden yalan söyledin kısmının benim güvenimi yokettiğini anlasaydın..hiçbir sebep yalan söylemenden önemli olmadı bugüne kadar..

Saklayınca ardında bambaşka bişey varmış gibi yansıttığını bir anlayabilseydin..ya da varsa söyleseydin..
Keşke kendimi tanıyamayacağım şeyler yaptırmasan ve söyletmesen bana böyle zamanlarda..
Keşke herşeyi basit bir kıskançlık olarak görüp mutlu olacağına asıl ardındaki büyük sorunu görsen..

Zamanında söyleseydim keşke dediğin bişeyler olmasından korkmasaydım böyle..

Keşke ben sana kendimi doğru anlatabilmiş olsaydım..

Keşke şu kuşku tohumlarını içime kendi ellerinle atıp sonra açan ürünlerden beni mesul tutmasaydın..

Keşke insanoğlunun başına gelebilme ihtimali milyonda bir tüm mantıksız ve kötü tesadüfler senin başına gelmese de ben boğulmasam "nasıl yani" lerle..

Keşke ben hayatı bu kadar ciddiye almasam ve korkmasam gelecekte de başıma gelmesi mümkün olmayan her kötü tesadüfün kesin beni bulacağından..şu ana kadar olduğu gibi..

Keşke ben  mükemmel olsaydım..o zaman hiç keşkelerimiz olmazdı belki?
Belki de bütün bu keşkeler benim yetersizliğimdendir..senin ruhunu dolduramadığımdan..

Keşke sevgili, hiç keşkelerimiz olmasa bir gün.. ve ben olmasından bu kadar ürkmesem..
Eğer bir taraf yerle bir oluyorsa, her şeyiyle kaybediyorsa orada kazanan yoktur yazıyo bi yerde..biz ..
kaybetmesek keşke..