26 Mart 2016 Cumartesi

Sanrılar..

İçim dolu dolu, ağzımı açtığım an havaya karışan sözcükler, çığlıklarsa bana ait değil,
elime kağıt kalem alıyorum bu defa, yazdıklarım bir başkasının sanki..
Birkaç mektubum var bitmiş, söz verildiği halde hala yerine ulaşamamış. Bişeyler eklemek istiyorum, yapamıyorum, okumuyorum eksiltmemek için yeniden bir de.
Boğuluyorum. İçini dökmek dedikleri koskoca bir yalan.
İçinde kalsa seni öldürüyor, ama çıkamıyor, kulaç atmaktan yorulup yuttuğun tuzlu sular,
ve kusamıyorsun.
Hep içimde bir umut, her şey bir gün güzel olacak, öyle değildir, duydukların da senin gibi istemeyerektir, gördüklerin göründüğü gibi değildir, kendimi mi kandırıyorum?
Bunu bile bilmiyorum, ben hep görmek istediğimi gördüğüme inandım hayatım boyunca.
Benden zarar gelmez deriz ya, ben tam manasıyla o insanlardanım malesef,
İşte ben bu yüzden bana zarar da vermezler zannettim. En kötü yaralarımı göstermekten kaçınmadım kabukları kaldırılıp oluk oluk kan akana kadar...acıdı! dedim, sonra sustum,içime attım.
Neyse herkes gibiyim yani biraz, hiçbir duygu kişiye özel değil, sadece sevmek kişiye özel.
Öfke, nefret, intikam gibi, ama bunlar insani de değil. Elde de değil bazen, irade ve kişilik işi.
Anlatmaya çalıştıkça dilim dolaşmasın, sadede geleyim .
Bir kitap okumuştum yıllar önce, bugün kafamda oradan satırlar yankılandı adeta bana birisi okumuş gibi. Yazlıktaydık ve 2 günde bir kitap satın alıp okurken bir anda gözüme ilişmişti,
daha bir gün önce sanırım radyoda şiirini dinlemiş derin düşüncelere dalmıştım. Videosu burada.

Neden bilmem çok severim bu hassas güzel kadını. Çok gerçek çok samimi buluyorum,
annem de çok severdi ve videodaki şiirini ona ben okumuştum, okurken ikimiz de ağlamıştık.
Gitgide anneye benzemek, anne bahtının kıza olması diye bir gerçek var beni korkutan..
Bir yerlere sığdiramiyorum yüreğimi Bazen dalip giderdin mutfakta yemek yaparken, tahta kasikla tencerenin başında öylece Ne düşünürdün acaba? Özlemek cok fena anne, anlamak seni daha da fena... 
Konuyu dağıtmayayım, kitabının ismi Bitmiş Aşklar Emanetçisi, muhteşem satırlar var içinde:
Biz seninle...
Kocaman bir bahçe gibiydik. Büyük bir göl
Pufur pufur bir bulut...
Her aşkın ilk günü böyle midir?
İki kişi bir bütün olunca kaplar mı her yanı?

 ismini duyunca ne hissetmiştim anımsamıyorum ama çok etkilemişti beni. Yıllar yıllar oldu alalı.
Şimdiyse her birimizin böyle olduğunu hissediyorum, biten bir aşktan size gelenler ve veda ettikleriniz..sanki hep eğreti, hep emanet. Oysa hep sizinle kalsınlar isterdiniz değil mi?
Ve şah damarı bir şiir vardı Afşar Timuçin'e ait. Sanki ben yazmışım! dedirten ,yazıldıktan sonra bize ait olanlardan, öyle ben..Acaba , benim kadar.... ?

Şimdi belki sende benim gibi ölesiye yalnızsındır
Uçan kuşları gözlemektesindir tek başına...
Çamların yeşiline dalmış gitmiştir gözlerin
Radyo dinliyorsundur ya da susarak
Bir kitap okumaya çalışıyorsundur kimbilir
Belkide anılarını deşiyorsundur ,bir olmazı
Bir açmazı derinden derine kurcalar gibi..
Bir kahve içmeyi, bir elma yemeği kurarak ,
Saatine bakıyor olabilirsin uykulıu gözlerle
Çocukların oyununa dalmış gitmiş olabilirsin
Maphus gibi, tutsak gibi, belki kök gibi,
Yarını olmamak gibi bir duygu içindesindir.
Belkide kendini bağışlayamıyorsundur
Benim hiç bilmediğim bir şeylerden ötürü...
Kırık trenler gibi öylece kalakalmışsındır...
Kalkıp gidip çekirdek almayı düşünüyorsundur.
Ya da uyumak istiyorsundur her şeyi unutmak için.
Belki sende,
 benim gibi 
ölesiye yalnızsındır...

7 yorum:

  1. Sensizlik dendiğinde bensizlik dgelirdi hemen aklıma. Bende sevdim mucizeler içinde. Dağı taşı, kuşu toprağı sevdim. Kelebeği, böceği çiçeği sevdim. Kınalı kayaları yalayan rüzgarı sevdim. Ondan gayrı her ne varsa evreni ve bütün varlıkları sevdim. Oyso O sadece beni sevdi ve gitti. Ben onsuz bir hiçtim. Anladım ki asıl seven benmişim. Hiç beklemediğim bir anda bir ümit ışığı kuyulardan çekti çıkardı beni. Bir sabah vakti fecri sadıkta gördüğüm rüya gibi. Çivi çiviyi söker ya şimdi bitmeyen bir hikayenin kahramanlarıyız. Artık çocuklarım, torunlarım ve biz büyük biz aileyiz.

    Bu bastonsuz dede unutmamıştır sizi. Dualarında yeriniz vardır çünki!...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayyy çok şaşırdım, güzel biten masallar da varmış, var ben görmüştüm:'
      Hatırımdan çıkmayan bir söz getirdiniz aklıma:
      "Bir Mevlânâ sözü kulaklarıma işliyor çoğu zaman; "
      Neden duâsız bırakıyorsun dilini? Kapıyı çalmadan, açılmasını bekleyenlerden misin yoksa?""
      Çok teşekkür ederim sevgili profösör:)

      Sil
  2. düşler terzisi olmazsa miss meadows izle ikisi de eğlenceli. wild da güzel :)

    YanıtlaSil
  3. ayyyy hayırrr bence sana neşe daha çok yakışıyoooo :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her zaman neşel keyifli oalbilsek keşke:)

      Sil
  4. heyy yeni yazılarını okumak güzel:)
    hâlâ mektup yazanlar var mı yahuu, ne hoş.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim:)) evet var, ben varım mesela:D

      Sil

YORUM ONAYI AÇIKTIR.
Yani; saygı sınırını aşmadığınız sürece tüm yorumlarınız yayınlanacak ve cevaplanacaktır, özel cevap için mail bırakabilirsiniz,
teşekkür ediyorum şimdiden..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...