Kalabalıklar içinde yapayalnız hissediyorum kendimi.
Neye tutunsam elimde kalıyo..yoruluyorum..
Blog yazmaya içimi dökmeye tam alışmışken yasaklar geldi ,pc ayarları yüzünden daha sonra da giremedim girsem de yazsam ne olucaktı ki?
Kötüyüm bu ara..gittikçe kötüleşiyorum..
Hep ben fedakarlık etmek,anlayış göstermek,gülümsemek zorundayım içim kan ağlasa bile.Evlat,kardeş,dost,arkadaş,sevgili her ne olursam ben aynıyım..
Hiçbişey başladığı gibi devam etmiyo,beklentilerim yok desem de,en azından tepki bekliyor olduğumu görüyorum.İstemekten utanıyorum..utanmalımıyım bilmiyorum?
Ben ilgi sevgi göstermek için elimden geleni yaparken?
Zavallı bi kedi yavrusu gibi okşanmayı neden bekliyorum ne ayıp değil mi?
Benim vermeyeceğimi karşımdakinden asla beklememeye çalışıyorum halbuki.
Yaptığım fedakarlıkları dile getirmiyorum olması gereken sanıp..oysa benim sürekli yüzüme vurulur en ufak hatam da -bana yapılan en sıradan iyilik te..
Peki olması gereken??
İçimdeki coşku ölüyo günbegün..heyecanla,neşeyle beklediklerim yokmuşum gibi ya da hep çok meşgullermiş gibi geliyo,hep hak veriyorum,bana aynı anlayışı göstermeyeceklerini yada göstermediklerini bile bile..
İçim içime sığmazken aniden öyle bişey oluyo ki o an ölmek istiyorum..ve bir daha asla ne yapsam eskisi kadar coşkulu olamıyorum.Ve bende neleri öldürdüğünü asla bilmiyo karşımdaki.Yine değişen ben oluyorum,şaşıyolar..
Tek kelime etmiyorum çünkü.. Belki de yine hayalkırıklığına uğramamak için savunma mekanizması geliştiriyo ruhum..
Düşünmeden sarf edilen sözlerden, 1 dakikada yapılacak şeylerin ihmaller zinciri olmasından yoruldum,çok kırılıyorum.. ve bende alışkın oldukları ve beni sevdikleri o coşkulu halimden gitgide uzaklaşıyorum..
Ölüyo ruhum..ölüyorum:(
http://tr.wikipedia.org/wiki/Murphy_Kanunlar%C4%B1
YanıtlaSilİnsanız sevgili böceği insanız.. Onurlu bir şekilde yaşamak istiyoruz. Hkkımız mutlu olmaktır. Anlamak ve analşılmak istiyoruz. Sevgi ve savgı iztiyoruz. Şifkat ve merhemet bekliyoruz. Et ve kemik gibi kaynaşmak istiyoruz. Hoşgörü istiyoruz. Yardımlaşmak, dayanışmak ve paylaşımcı olmak istiyoruz. Adalet ve öicdan duygularıyla buluşmak istiyoruz. Hoşgörü ve empeti istiyoruz.
YanıtlaSilSevsek de, sevilsek de, aşık da olsak ; insan gibi yaşamak istiyoruz. İşte bütün bunlar ancak Allah rızasını kazan ma uğrunda olan insanların yüreğindeki dostluk duygularıyla olacağı bilincini taşıyorum. Eğer seversen sevdiğinin karşsınd tir tir ktitrersin.. Eğer seviliyırsan, kuşkuyu da, korkuyu da ,kay gıyı da geride bırekıyorsun. O zaman herşeyi seviyorsn. Bitkiyi de, hayvanı da, canlı cansız herşey senin yüreğinde değer buluyor. Kücücük bir karıncayı bile incitmek istemiyorsun. Buna mukabil karşılığını haklı olarak bekliyırsun.
Gönül dostları bunları bütüncül olarak düşünür, senin düşündüğün gibi, benim de seni duyumsadıım gibi...
Geçici bir durumdur diyelim. Yeter ki alışkanlık olmasın .Ben de benzer bir durumda sayılırım . Anlıyorum ! Bilmiyorum belki iyi hissedersin yalnız değilsin...
YanıtlaSilDeğerlisin ve her şey senle var. Bunu düşün. Bunları buraya yazarak bir şey yapmışsın. Kendimiz için bu küçük detayları yapmaya özen göstermeliyiz bence.
Kötülükleri bir kenara bırak güzellikler senin olsun.
ry: o kanunları ben ezberledim hatta ben yazdım sanırım:p
YanıtlaSilbirkaç post altta var hatta,ahh kötüyü düşünme çağırırsın da desen kuantum stili,napsam olmuyo:(
Profösör: sabırla bizi dinleyen bir hayat öğretmenisiniz,her zaman ibret alınacak güzel bir öykü veya güç veren sözlerinizle eliniz omuzumuzda..BABA gibi..çok teşekkür ederim duygulandırdınız yine beni:')
YanıtlaSildalgaizleri: zaman zaman ağırlaşıyor ya da üst üste denk geliyor o zaman bir şekilde yükünü bir yerde döküp paylaşmak istiyosun..aslında böyle iç karartıcı yazmak istemiyorum..
YanıtlaSil"Ben de böyle hissediyorum" ya da "yaşadım" diyen bir ses bile onarıyor bişeyleri çok teşekkür ederim es geçmeyip yorum yazdığın için:)
Bazen zorluklar,kötü olaylar insanı hayata karşı kamçılıyor... Bi kaç gündür böyleyim,şimdi sana bu yorumu yazarak bunu sana da bulaştırıcam,bi çeşit virüs gibi... Şimdi silkin ve kendine gel.
YanıtlaSilSen istemezsen kimse seni üzemez kıramaz...
Missbone bu çok güzel bi virüs ama,bulaşsın iyice:)
YanıtlaSilben olsam okumam diyeceğim kadar iç karartıcı ve karmaşık bi yazımı bu kadar içten anlayıp bana dostluk eli uzatan değerli blogdaşlarım olması ne kadar anlamlı,çok teşekkür ederim:*
http://lavitaebellavita.blogspot.com/ bloğunuzu sevdim bana da beklerim sevgiler
YanıtlaSil