ne olabilir, kişiye göre yorumu değişse de, kendisi bunu çatır çatır yapar hak görürken başkasının duygularını ifade edişini/ ya da etmeyişini eleştiriyorsa bu adil olamayan tutum zaten yeterince açıktır. Hoşgörüsüzlüğün ve empati yoksunluğunun yıktığı düzen ve gereksiz baskı çok şeyin sonunu getirmiştir. Bir tek cümleyi kaç defa açabilirsiniz, sabrınız ne kadarına yeter? Tahammül edemediğiniz bam telinize ve kişiliğinize hasar veren sözcükler vardır kaç kere kulak ardı edebilirsiniz? Sizin tek cümlenizi yerden yere vuran uzun uzun açıklamanıza ikna olmuyorsa hayal gücüyle baş başa bırakın kendi ruhunun yansımasıdır görmek istediği, başedemezsiniz! Kim kime nasıl bir hak veriyor olabilir en çok merak ettiğim de bu? Hiç birine al beni yerden yere vur dediniz mi?
İçimizi "anonim" olarak dökmek için açtık bu blogları, zamanla güvendiğimiz, kalbimizi açtığımız insanlara da adres verdik bizi anlasınlar, tanısınlar ya da herhangi bir konuda fikrimizi okusunlar diye çeşitli sebeplerle. Bazen de serzeniştir içten içe.. Sadece kendi kendimizle konuşmaktan ibarettir bazen bazı postlar. O zehir yazarak akar gider zannederiz.
Sonra size onu neden yazdın bunu neden yazmadın şunu kime yazdın denildiği an,satılarda kendini aramaya başladıysa birileri, anonim olmakta ne kadar haklı olduğunuz ve olamadığınızda sizden beklenenler, size yapılan anlayışsızlık ve baskılar sizi yazmaktan soğutur hayattan soğuttuğu gibi. Ama en kötüsü kalbin soğumasıdır...Donmuş bir kalbi ısıtmanız bazen imkansızdır ne yazık ki. Diğer en kötü şeyse artık içinizi dökecek hiçbir mecra kalmamıştır size.
An itibarıyla duygularımı ifade etmeye çalışmaktan, kendi kendime hohlayıp donmak üzere olan motoru çalıştırmaya çalışmaktan, yazmaktan ve şeffaf olmaktan vazgeçiyorum!
Kontağı kapatıyorum. Duygularım da isyanlarım da bana kalsın. Ben bıktım yorum yapmaktan , bıktım söyleyip anlaşılmamaktan! Sözde özgürlüğüme müdahele edilmesinden, bıktım!
Yaptığımızı aynen sürdürürsek, aldığımız sonuçlar hep aynı kalır.Deliliğin bir diğer tanımı “aynı” şeyleri yapmaya devam edip, değişik sonuçlar beklemektir.
Bu da bir alıntı evet, ve ben bunu bu saniyeden itibaren görebileceğim her yere yazıp yapıştıracağım, deliyim evet ama aynı umudu besleyip aynı sonuçları almamak için yapabileceğim
tek doğru şey bu.
.
tek doğru şey bu.
.
Eski ben ve şimdiki ben şeklinde. Birini anılarıyla beraber kabullenmeyi hazmedemiyorsanız, uzak durun en baştan ve kendiniz kadar kusursuz, tertemiz (!) birini bulun lütfen. Yaşanan her şey tecrübedir, bazen kaderdir, bazen seçimdir ama biten bitmiştir.
Ve kimsenin geçmiş iyi veya kötü gününü, tercihini, hatasını (hele de pişmanlığını)
vurmayın tokat gibi yüzüne.
Yoksa inanın bir gün bunun acısını en derininizde siz de hissedersiniz.
vurmayın tokat gibi yüzüne.
Yoksa inanın bir gün bunun acısını en derininizde siz de hissedersiniz.
yani şimdii keyfin yerinde miiii :)
YanıtlaSileh içgüveysinden hallice:)
SilÇok zaman olmuştu Ceylan Ertem dinlemeyeli iyi geldi, yazmasaydık çatlardık herhalde...
YanıtlaSilBazen ben de aynı şeyi düşünüyorum yazamadığım halde çok fazla:)
Siluzun yıllar önce denk gelmiştim size.2010 ve hiç unutmadım hiç nutmamışım bu sene ilk bu gece tekrar aklıma geldiniz ve kolayca buldum yine sizi.. birsürü paylaşım birikmiş birazi şimdi için kalanı başka zamanlara.. hoşçakalın.
YanıtlaSil