31 Mayıs 2014 Cumartesi

..

Bir saate yakın aynı şekilde duruyor ve kendimi, hayatı düşünüyordum. Yoğunlaşma bazı sorularla başlıyordu.

Yaradılışımı, geleceğimi, çevremi, insanların farklılığını, duygularımın çeşitliliğini sorguluyordum. Kendimi dinlemeyi öğrenmekti bu yaptığım.

Çünkü duyulabilecek kadar yüksek bir ses vardı içimde.

Bunu fark edince, dünya üzerindeki bütün insanlar birden yok olsalar dahi yalnız kalmayacağımı anladım.

Çünkü ağzımdan çıkan, başkalarının duyabildiği bir sesin yanında içimde yankılanan ve kimsenin varlığından bile haberdar olamayacağı başka bir ses daha vardı.

Demek ki kendimle diyalog kurabilir, aynı konu hakkında yüksek sesle bir söz söylerken, içimden de bambaşka bir cümle kurabilirdim.

Dünyayla aramdaki köprüyü ve kendime açılan kapıyı böylece keşfettim.
 
— Hakan Günday | Kinyas ve Kayra

2 yorum:

  1. Biz ve iç sesimiz hep alış verişte olsun iyidir. ;)

    YanıtlaSil
  2. Bu yüzden seviyorum Hakan Günday yazılarını.
    İnsanın içinde olan karanlığı ortaya çıkartıyor.
    yada bilmiyorum bana öyle oldu.
    tüm kitaplarını okudum ve kendi karanlığımı yazmaya başladım.

    YanıtlaSil

YORUM ONAYI AÇIKTIR.
Yani; saygı sınırını aşmadığınız sürece tüm yorumlarınız yayınlanacak ve cevaplanacaktır, özel cevap için mail bırakabilirsiniz,
teşekkür ediyorum şimdiden..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...