Kaybetmek korkusu öyle bir sarıyor ki bizi, kaybetmemek için çırpınıyoruz.
Bundandır konuşmak isterken susmamız, kendimizi eksilte eksilte fazlasını vermemiz.
İyi çocuk olmak olur derdimiz; kimse bırakmasın, terk etmesin bizi.
Sanırız ki biz verdikçe, daha çok sevecek, daha çok anlayacaklar bizi.
Bazen gördüğümüz halde görmemezlikten geliriz birçok şeyi.
Sanırlar ki, kandırıldık, uyuduk, fark etmedik.
Oysa sen yüreğine taş basarak gözlerini başka yana çevirmişsindir.
Bil ki, gerçekten senin olan hiçbir şey seni bırakmaz.
Yeter ki sen kendini terk etme..
Aret Vartanyan / Gerçekten Yaşıyor Musun
sanirim ben mutsuzluktan olucem bosluktan kederden yalnizliktan olucem :(
YanıtlaSilcok mutsuzum
ya ben ipeğimi özledim
YanıtlaSilMerhabalar,
YanıtlaSilBloğunuzu yeni keşfettim ve çok beğendim, hemen izlemeye aldım :))
Bana da beklerim.
http://fatoscatadlar.blogspot.com/
Güzel paylaşımlarda görüşebilmek dileği ile,
İzmir'den sevgiler...
Korkunun üzerine gitmek lazım, kimin kaybettiği belli olmaz. Giden midir, kaybeden terkedilen mi!
YanıtlaSil"Bil ki, gerçekten senin olan hiçbir şey seni bırakmaz.
YanıtlaSilYeter ki sen kendini terk etme.."
Ne söz ama! Nasıl gidiyor bu ara sende uzaksın buralardan :) keyfin yerinde mi? :)
insan daha çok kendini terk ettiğinde yalnızlaşır ve her insan önce terk eder bilmeden kendini zamanla döner kendine ve kaybolur yalnızlığı
YanıtlaSilipeğim seni çok özledim ayrıca kaybetme korkusu da en sevmediğim şey ama hep var.
YanıtlaSillenn!??
YanıtlaSilneeerdesin!
kuzum ipegim ipekBocegim nerdesin bi ses ver
ŞIŞŞT !Öptüm seni haberin var mı ?
YanıtlaSilBurdayımmm!! çok ihmal etmişim yorumları bile görmemişim o derece çok özür dilerim:)
YanıtlaSilOH YAAA! Sonunda ses verdin :)
YanıtlaSilÇok özür dilerim çok özledim ben de seni, blogunu bıraktın sanıyodum çok bırakan vardı:(
YanıtlaSildöndüğüne göre kaldığın yerden devam edebilirsin
YanıtlaSilKarga, umarım devam ederim, kendi cümlelerimle..:)
YanıtlaSil